4300 lat Fortu Bahrajn

Fort Bahrajn (قلعة البحرين) to jeden z najstarszych budynków w Bahrajnie. Powstał 2300 lat przed naszą erą i był stolicą oraz głównym portem morskim cywilizacji Dilmunu. Cywilizacja ta, w wersji z Eposu o Gilgameszu, stanowiła prawdopodobnie inspirację dla historii o ogrodzie Eden. Fortyfikacje były wykorzystywane również przez Kasytów, Greków i Portugalczyków jako siedziba w trakcie okupacji Bahrajnu. Ci ostatni opuścili Bahrajn w XVI wieku, gdy władzę przejęło imperium perskie.

Fort jest wyjątkowym miejscem na mapie Bliskiego Wschodu. Jak podaje UNESCO, był on zamieszkały nieprzerwanie przez cztery tysiąclecia. Dzięki położeniu w centralnej Zatoce Perskiej, port przy Forcie Bahrajn stał się kluczowym elementem antycznego szlaku handlowego między Mezopotamią a Doliną Indusu, a od III do XVI wieku n.e., również między Morzem Śródziemnym a Chinami.

Kompleks dzieli się na dwie strefy. Starsza, położona bliżej morza, to oryginalny fort z III tysiąclecia p.n.e. Nowsze zabudowania znajdują na niewielkim wzniesieniu i wg. UNESCO powstały w XVI wieku. Zalesione tereny znajdujące się wokół zabudowań uchowały się w prawie niezmienionej formie od czasów starożytnych.

Pozostałości wykopane przez archeologów wskazują, że część kompleksu stanowił pałac dla dygnitarzy. Świadczą o tym przede wszystkim ślady dużej sali dla gości podobnej do tych znanych z mezopotamskich pałaców oraz rozbudowany system toalet. Na jego terenie znajdował się również teren przeznaczony na pochówki i świątynia.

Na terenie Fortu Bahrajn pozostały również ślady wielokulturowego społeczeństwa. Nie zachowały się ślady lokalnego języka pisanego, archeologowie odkryli natomiast inskrypcje w języku greckim, akadyjskim, aramejskim oraz południowoarabskim. Pozostawione materiały oraz tereny zielone wskazują, że społeczność mieszkająca na tym terenie zajmowała się głównie rolnictwem, w tym produkcją miodu daktylowego. Madbasa, gdzie produkowano ten słodzik, znajduje się w starszej części kompleksu.

Fort Bahrajn jest dostępny dla zwiedzających. W 2005 roku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Obok znajduje się Muzeum Fortu Bahrajn, otwarte w 2008, oraz kawiarnia z widokiem na morze. Poniższe zdjęcia pochodzą z mojego własnego archiwum :)